Monday, June 27, 2005

ve yolculuk...



".. ve sevinerek dönüp giderler" ( Tövbe/50)


U. cuma günü ögleden sonraya kadar, 1 hafta sonra gidecegi TR tatilinin sevinci ve heyecanini yasiyordu ve gün sayiyordu..

Bugün yolculugun 1. bölümüydü. Öglegin morgdan gelen beden yikandi ve hemen ardindan namazi kilindi.. Sonra havaalanina dogru cenaze arabasinin ardindan babasinin el sallamalariyla ugurlandi. Anne ve kizkardesi 'en huzurlu bugün gördük onu' dediler yüzündeki gülümseyi anlattilar.. Hafiften gururluydular ve O'nu öyle görmek hafifletmisti acilarini. Bu gece onlarda ardindan gidecekler ogullarinin, abilerinin, kardeslerinin, yegenlerinin, kuzenlerinin,.. Ve yarin burada yasananlar tekrar orada yasandiktan sonra babaannesinin yanindaki yerini alacak bedeni.. Ailesinden 1 gün sonra ucacak ve carsamba günü babaannesinin yanindaki yerini alacak bedeni..

Baba cenaze namazindan sonra konustu.. Anlatti 29 yasin cilesini.. 5 hafta sonraki 30. yas gününü merhaba diyemedigini.. Kücük kuzeni gizli gizli koridorlarda agladi.. Herkes O'nun erkenden gitmesini üzüldü.. Yasam gercekten O'nun yüzüne gülmedi.. Yasami sevdi.. Sinavlari cok fazla büyüktü. Arayislarinin bedellerini büyük ödedi.. Basaramadi gibi görünsede cok büyük basarilari oldu.......