Karga ile BüLBüL

Karga BüLBüL'ü fena kıskanırmış. Ne zaman BüLBüL şakımaya başlasa bed sesiyle onu bastırmak için bağırmaya başlarmış. BüLBüL arada kızsada en iyi bildiği işi yapmaya devam eder, daha büyük aşk'la şakıyıp dururmuş. Karga bakmış ki bu yolla BüLBüLü susturamayacak kurnazlık düşünmüş. Her zamanki gibi seher vakti şakımaya başlayan BüLBüL'ün yanına sokulmuş. "BüLBüL kardeş boşuna ötüp durma" demiş. 'Neden?!' diye sormuş BüLBüL.

Karga kıskançlığının zehrini dostça sunmuş. "Bak" demiş, "Sen her seher vakti GüL için şakıyor onun için göz yaşı döküyorsun. Ama GüLyağını eller sürünüyor. GüL sana yar olmuyor." BüLBüL şöyle bir duraksamış, karganın sözleriyle içindeki vesvese örtüşmüş. Doğru diye düşünmüş. 'Peki sence ne yapmalıyım?!' Karga en doğrucu sesiyle cevap vermiş, "GüL'ü bırak dostum insanlar için ötmeye başla. O zaman GüL'de senin olur, GüL'ü koklayanda, GüL yağını sürünende." Karganın öğüdünü tutan BüLBüL insanların arasına karışmaya karar vermiş. O gün bu gündür insan oğlu seherde BüLBüL ile değil, kuşlukta karga sesiyle uyanırlarmış..


©Kaynak